Ντέμπλιν, Άλφρεντ

(Alfred Doblin, Στεττίνο 1878 – Εμέντινγκεν, Φράιμπουργκ 1957). Γερμανός συγγραφέας. Γονιμότατος μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος, ο Ν. οφείλει στην εμπειρία του ως γιατρού και ψυχίατρου έναν ακριβή, νέο –από τεχνική και ψυχολογική άποψη– ρεαλισμό. Στα πρώτα του έργα: Η δολοφονία ενός βάτραχου (1931) και Τα τρία πηδήματα του Βαγκ-Λουν (1915) πειραματίζεται στο εξπρεσιονιστικό ύφος όχι χωρίς πρωτότυπα αποτελέσματα. Στο σημαντικότερο μυθιστόρημά του Βερολίνο πλατεία Αλεξάνδρου (1929) αφηγείται την ιστορία ενός πρώην κρατούμενου, ο οποίος μάταια προσπαθεί να ξαναδημιουργήσει τη ζωή του μέσα στο λαβυρινθώδες μεταπολεμικό Βερολίνο, με μια τεχνική που συνενώνει το εξπρεσιονιστικό ύφος με τη νέα αναζήτηση «της ανθρώπινης μαρτυρίας», την οποία υπερασπιζόταν εκείνα τα χρόνια η Neue Sachlichkeit (νέα αντικειμενικότητα). Στην ατμόσφαιρα της εποχής αυτής βυθίζονται οι πιο αυθεντικές ρίζες του λογοτεχνικού έργου του Ν. Η κατοπινή παραγωγή του, από την οποία αξίζει περισσότερο το τελευταίο μυθιστόρημα του Άμλετ ή η μακριά νύχτα τελειώνει (1956) και στην οποία καθρεφτίζεται η πορεία και η ωρίμαση της στροφής του προς τον καθολικισμό, είναι, σε σύγκριση με την προγενέστερη, λιγότερο σημαντική και πετυχημένη.